Als in een droom…
Photo by Nikola Johnny Mirkovic on Unsplash
Ik ren door een lange straat. De zon blakert er op los op deze mooie dag. Om mij heen brokkelen muren langzaam af. De schade is nog vers. Voor mij uit rent mijn beste vriend. Zoals altijd sneller dan ik. Onaantastbaar bewegen we snel en onbezorgd door de gehavende straat. Licht schijnt door vensters zonder glas. Gaten in brokkelende muren laten de zon door, geven doorzichtjes op achtertuinen en huizen. We lijken te zweven in de tijd.
Een schot klinkt en ricochetteert jammerend weg in de verte. We zweven niet meer. Mijn vriend begint te zigzaggen en zonder dat ik het me besef doe ik dat ook. Het gaat als vanzelf. Mijn ogen zoeken naar een schuilplaats en vinden die. Ik moet mijn snelheid verminderen en dat maakt me kwetsbaar. Mijn beste vriend zigzagt door. Hij is slechter af dan ik. Hij moet door over een verlaten plein onder de helse zon. Opnieuw klinkt een schot…