de wereld in crisis
Photo by: https://unsplash.com/@ninjason
De wereld is in crisis en steeds meer mensen staan al langs de lijn maar anderen hebben het nog steeds druk druk druk. Het is verbazingwekkend hoe snel de mens kan wennen aan een economische toestand. (tenminste zij die niet langs de zijlijn staan…) Niet voor niets is een Nederlandse uitdrukking: ‘het leven gaat gewoon door’. Nou ja gewoon, voor velen niet. En ook al gaat je leven misschien oppervlakkig gezien ‘gewoon door’, er zijn genoeg zaken om je zorgen over te maken.
Alhoewel het nog steeds koffiedikkijken is, is het niet onvoorstelbaar dat de depressie waarin de wereld zich bevindt, heel wat meer ellende zal veroorzaken dan die van 1930. Die heette dan wel de ‘grote depressie’, maar er is nog altijd groter en grootst.
Onzekere economische tijden kunnen zorgen voor onlusten, polititieke instabiliteit en als we niet oppassen, leiden tot oorlog. De geschiedenis heeft dit al veel malen laten zien. Een voorbeeld is de tweede wereldoorlog. Een oorlog die z’n beginpunt niet kende in Joegoslavië zoals zovelen denken maar eigenlijk meer in het centrum van Europa, in Duitsland.
In de jaren twintig en dertig kende de Weimarrepubliek een erg slechte economisiche toestand. de republiek was als verliezer uit de eerste wereldoorlog gekomen en moest kapitale herstelbetalingen doen aan de overwinnaars. Daar kwam de depressie in de jaren dertig nog bij. De inflatie was in Duitsland op een gegeven moment zo hoog, dat men voor de eerste levensbehoeften met een kruiwagen met geld naar de winkel moest. Ook werden maandlonen op een gegeven moment maar omgezet naar weeklonen want gedurende twee weken was de geldontwaarding zo hoog, dat er tussendoor extra salaris betaald moest worden omdat men anders niet in de eerste levensbehoeften kon voorzien.
Het spreekt voor zich dat een dergelijke toestand leidde tot instabiliteit in het hele land waar een aantal groeperingen dankbaar gebruik van maakte. Zij beloofden het volk de stabiliteit waar het om vroeg. Een overzichtelijk leven, loon naar werken en een goed leven in een vrij Duitsland. Al snel bleek die vrijheid z’n beperkingen te kennen. Zolang je je maar aansloot bij de juiste partij, dan was er veel mogelijk. Deed je dat niet, dan bevond je je als burger al snel in een machtsvacuüm. De weimarrepubliek kende in de jaren dertig een openbare orde die zich het best met anarchie laat omschrijven. Deze term dekt echter de lading niet. Om kort te zijn heerste de macht van de sterkste, de overheid en de politie hadden weinig te zeggen en zowel communisten als nazi’s hadden eigen ordetroepen die boven de wet stonden en elkaar veelvuldig in de haren zaten. Moord en doodslag kwam geregeld voor en werd getolereerd. Dat wil zeggen: meestal werd er niet tegen op getreden. Waar dit alles uiteindelijk in uitmondde, weten we allemaal maar al te goed. zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Weimarrepubliek
Zo erg is het op dit moment gelukkig allemaal niet. Het is natuurlijk te hopen dat het ook niet zo ver komt in Europa en Nederland. We moeten alert blijven en alles er aan doen om het tij te keren. Onzekere tijden kunnen al snel zorgen voor (politieke) instabiliteit. Het laatste waar we echter op dit moment op zitten te wachten is juist dat….