Filosofie van de vrijdagmiddag

Photo by skigh_tv on Pexels.com

Met welk doel ben je  op deze aarde?
Met welk doel is de mens op aarde?

Een simpele vraag waarop legio antwoorden mogelijk zijn. Veel mensen zijn er vaak individueel druk mee om een antwoord op deze vraag te vinden. Vaak zijn de antwoorden gerelateerd aan religie of levensovertuiging.

Hoe langer hoe meer neig ik ernaar om te denken dat zowel de vraag als het antwoord er zo langzamerhand steeds minder toe doen in onze wereld. Het is namelijk maar de vraag of de mens er over een milennium nog wel is. En zo ja, in welke hoeveelheden. Zelfs een kind kan begrijpen dat we als mens onze wereld snel aan het uitputten zijn met onze overbevolking, energieverkwisting, grondstoffengebruik, oorlogen en conflicten.

Een vervelende eigenschap van de mens is namelijk dat hij/zij nooit genoeg heeft. Het moet altijd maar meer, meer, meer zijn. Als de pot gevuld, is dan kopen we een grotere. En onze aarde is groot, heeft veel voorraad maar tegelijkertijd zijn die voorraden niet onuitputtelijk. Begrijp me goed. Ik doe er net zo aan mee als ieder ander dus ik ben zeker niet beter dan de rest. Ook ik verbruik, verkwist en wil steeds maar meer. Het besef is er wel maar het eigenbelang van de mens weegt vaak erg zwaar.

Tegelijkertijd begrijp ik maar al te goed dat ik daarmee mijn steentje bijdraag om onze aardbol naar de Filistijnen te helpen. We helpen elkaar als mensheid om zeep in onze ratrace om de goedkoopste, grootste, beste, meest verdienende, verspillendste mens op aarde te zijn. En als dat niet goedschiks lukt, dan maar kwaadschiks.

De wereldbevolking wordt steeds groter, heeft steeds meer eten nodig, meer land, meer voorraden. Meer dan onze aarde op kan brengen. En in plaats van te streven naar beperking van bevolking van onze aarde, wordt deze alleen maar groter. Dit alles moet wel een keer mis gaan. ik vermoed alleen (ik weet het eigenlijk wel zeker) dat de mens pas tot inkeer zal komen als het te laat is. De grote vraag blijft echter wanneer dat moment komt. Dat kan sneller zijn dan we ons nu voor kunnen stellen.

Vermoedelijk zal het zo zijn dat de mens aan z´n eigen ondergang hard mee zal werken omdat de te voorziene schaarste aan drinkwater, energie, grondstoffen, grond, woonvoorzieningen grote oorlogen en conflicten tot gevolg zal hebben. Met wat geluk blijven er vervolgens zo weinig mensen over dat deze wel door de aarde voorzien kunnen worden van de benodigde energie en grondstoffen. Vermoedelijk zal het daarna alsnog mis gaan omdat de mens een opportunist is die altijd zal proberen meer van alles te krijgen.

Mijn stelling van vandaag is dan ook:

De aard van de mens zorgt ervoor dat hij/zij zichzelf als soort in z´n eigen voortbestaan bedreigt.