Noord-Oost Groningen
Een dijk onderbroken
door een weg naar de einder
Een dijkdoorbraak van formaat
Een begin en een eind beider
waar alfa en omega volledig op zichzelf staan
Een barriere bewust aangelegd
dwars door de dijk
die door de mens direct weer werd geslecht
door de wens om door te gaan
de mens weet van geen wijk
Rijden naar de horizon
zonder te stoppen
je wou dat het kon
Op zoek naar iets, naar wat?
naar datgene wat ligt aan het begin of het eind
naar datgene wat vanzelf weer verdwijnt
Waar is de schat?
Koud en droog, een altijd Oostenwind
die komt over de Oosterse steppen
Die blijft zoals ie is, hard en blind
blijft zich naar het Westeremd reppen
lang en kaal met zwarte gronden
waarop in de zomer wuivende aren worden gewonnen
waaraan je herinneringen kunt bewaren
van goede jaren,
droog en stil
van beroerde winters,
nat en kil
© Henkkay