Tekort aan energie en grondstoffen leidt tot conflicten
Photo by Pixabay on Pexels.com
Een bijkomend voordeel van de economische misere waarin we ons op dit moment bevinden, is het feit dat er daardoor minder producten geproduceerd, vervoerd en uiteindelijk gekocht en verkocht worden. De mens is erop gericht om zo snel mogelijk weer welvarend te worden maar eigenlijk zouden we de economische misere als een zegen moeten zien.
De depressie is goed voor het milieu, we zijn zuiniger met grondstoffen, doen langer met producten en gebruiken ook tweedehands spullen in plaats van nieuwe te kopen. Daarmee sparen we grondstoffen uit maar zeker ook de energie die nodig is om al die producten te maken.
Over enkele tientallen jaren (en misschien al veel eerder) zal het eind in zicht komen van de door de mensheid verkwiste grondstoffen en energierijke stoffen. We zullen dan te maken krijgen met een wereldwijd energietekort. Geen olie meer of alleen nog moeilijk winbare olie, dalende gasdruk, meer bomenkap en de schaarste aan energie zal dan opnieuw zorgen voor economische tegenslag maar dan eentje die vermoedelijk heel wat langer voort zal duren en heel wat ernstiger effecten zal hebben dan de huidige.
Het probleem is dat de mensheid maar een kortdurend geheugen en een beperkte visie vooruit heeft. Achterom kijken gaat vaak nog wel maar realistisch vooruitkijken vinden we moeilijk. Natuurlijk, er was Al Gore maar die was al snel omstreden. Zo erg zou het toch niet zijn. Nou, het wordt straks nog veel erger dan in An inconvenient truth word voorgespiegeld. De landen die straks nog energierijke bronnen hebben kunnen straks vragen wat ze willen. Er zullen conflicten en oorlogen zijn om energiebronnen en de mensheid zal een forse stap achteruit moeten doen op het gebied van luxe en voorzieningen die nu heel normaal zijn. Onze kinderen worden nu nog opgevoed in een schijnbaar oneindige luxe waarin alles kan. Zij zijn echter straks ook degenen die als eerste zullen merken dat vanzelfsprekendheden als electriciteit en gas eindig zijn en dat tekort hieraan ernstig ingrijpt in het dagelijks leven. En met alleen wat windmolens komen we er straks niet meer. Electriciteit en gas zullen op de bon gaan en alleen de allerrijksten zullen nog in luxe kunnen leven. Back to basics krijgt over een paar decades een heel andere invulling.
De westerse wereld zal een grote stap terug moeten doen op welvaarts- en economisch gebied. Vermoedelijk zullen straks de continenten Africa en Azië de dienst uit gaan maken. Tegelijkertijd zal er vermoedelijk een nog groter probleem om de hoek komen kijken. Hoe krijgen we zo langzamerhand alle monden nog gevoed? het is nu al een probleem maar de wereldbevolking groeit nog steeds en eigenlijk zijn er nu al veels te veel mensen.
Kortom: redenen genoeg voor ernstige langdurige conflicten om energie en grondstoffen. De westerse mens heeft al vele honderden jaren laten zien dat hij/zij slecht om kan gaan met tekorten. Als men het niet kan krijgen, dan grijpt de mens gewoon wat hij meent dat hem toekomt. Een eerlijke verdeling is er nog nooit geweest in de wereld en zal er ook nooit komen. Het is echter maar de vraag of de westerse mens deze keer weer aan het langste eind trekt.