Waarom we zo snel vergeten
Inferno of ‘het einde van de wereld volgens henkkay’
Hoe kan het toch dat de mens zo kort van memorie is? Als je lekker bij een warme kachel zit, dan is pijn van kou van vijf minuten geleden vaak al ver weg. Als je maanden lang in een koelcel hebt gewerkt, vind je 16 graden Celsius al snel een lekkere temperatuur. Een half uur later heb je echter toch alweer snel behoefte aan een dikke trui of zet je de kachel hoger. En niet alleen bij lage temperaturen werkt dit zo. Dit fenomeen gaat voor veel meer zaken op: studeren, werkzaamheden, lange reizen en zo kan ik nog wel even door gaan.
Het is bijzonder, zelfs de grootste pessimisten hebben ´last´ van dit fenomeen. Ik denk dat het te maken heeft met een van de sterkst ontwikkelde overlevingsstrategieen van de mens. Niet focussen op het negatieve maar vooruitkijken naar de kansen die er mogelijk weer aan de horizon verschijnen.
In het huidige tijdsgewricht zijn er veel negatieve factoren die er op je af komen. Verlies van werk, inkomen, zekerheid. Niets is meer zeker om maar met Delta Lloyd te spreken. Een goed voorbeeld is het nieuws. 80% daarvan is sowieso negatief geladen. Anders was het vermoedelijk geen nieuws geworden. Waarom blijven we er dan toch naar kijken? Omdat we toch weer benieuwd zijn wat voor oplossingen er komen en of het morgen niet weer een tikkeltje beter gaat in onze wereld en omgeving.
Ook zijn er in economisch slechte tijden nog steeds ontelbare mensen die kansen zien, ruiken, voelen, ontdekken en vinden. Natuurlijk zijn er ook beroepspessimisten maar zelfs die vinden toch weer elke dag een reden om uit bed te stappen en aan het werk te gaan. Dat feit is in ieder geval een positief ding in hun leven. Daar kan zelfs de grootste pessimist niet om heen.
Natuurlijk heeft ieder mens ook wel eens een slechte dag en kennen de meeste mensen een aantal zaken in hun werk of privé waar ze op z´n zachtst gezegd niet blij van worden. Toch denk ik dat we snel negatieve dingen vergeten en dat positieve zaken veel beter in ons geheugen bewaard blijven.
Mijn stelling van vandaag: de mens is een van nature positief ingesteld wezen of hij/zij dit nu wil of niet.
Het geheugen van de mens is ingesteld op het onthouden en terughalen van positieve momenten en zaken. Negatieve zaken blijven wel bewaard maar worden zoveel als mogelijk naar de achtergrond verdrongen. Wel leren we van negatieve zaken. Zeker als we daarmee ons leven kunnen verlengen en verbeteren. Ieder mens leert van negatieve dingen. Om ze te kunnen herkennen, voorkomen of om er ver van te blijven. Dit alles komt voort uit lijfsbehoud en zit tot in het diepst van onze ziel ingebakken.