Vidrus Fluvius (Overijsselse Vecht)

© Photo by Henkkay

De Maan licht zilverwit de toppen van de golven
om en om slaan ze voorover
raken onder elkaar bedolven
geven zich gewonnen aan de zwaartekracht
in een eeuwig durende beweging
ogenschijnlijk zonder macht

Golf en tegengolf
koppen gevuld met schuim
rollen over elkaar heen
het woelige water buist
tegen mijn bootje
dicht langs mijn been

Ik houd me met moeite staande
tussen al dit geweld
en denk terug aan Vidrus Fluvius
in de zomer
een zacht kabbelende rivier
zonder de kracht van smelt

Vidrus Fluvius kijkt niet om
Glad en rimpelloos
stroomt ze vandaag weer rustig vooruit
Als een rustig dorp op zondag gaat ze
geruisloos aan mij voorbij
het water raakt niet op
Vidrus Fluvius gaat nooit uit