Tromp Boat races 2009 (verslag)
Photo by Patrick Case on Pexels.com
Op zaterdagochtend voor mijn doen heel erg vroeg eruit. om 05.30 ging de wekker (ik heb met mezelf afgesproken dat ik nooit voor 05.30 mijn bed uit ga en dat gaat al heel wat jaartjes goed, zo nee: dan nemen we een hotel!). De fiets van onze botenwagenman opladen die ik voor hem moest meenemen, op naar Gramsbergen om mijn roeimaat op te halen en vervolgens nog ff langs de loods want ik was vergeten mijn gereedschapkoffer in te laden, zucht…. Helaas de avond ervoor totaal de tijd vergeten waardoor mijn roeicollega’s ertoe veroordeeld waren om onze boten op te laden. Scuzi mensen! Hartelijk dank voor jullie laadactiviteiten. De taart komt as zaterdag jullie kant op!
Onderweg de nodige pannenkoeken soldaat gemaakt want roeien doe je niet met een lege maag. We waren lekker vroeg en hadden dus nog plek op P1 of P2 (ik weet niet meer welke). Dus klein stukje lopen en voila, daar kwam Cornelis Tromp in beeld. De botenwagen stond er gelukkig al. En dat was geen vanzelfsprekendheid omdat de avond ervoor onze chauffeur nog langs de kant van de weg stond met een kapotte koelslang. Gelukkig had hij het allemaal nog kunnen regelen maar dat had hem nog wel wat nachtrust gekost: Waarvoor HULDE!
Later bleek hij een tiental meters verderop op dezelfde parkeerplaats te staan maar toen wij aankwamen, lag hij nog van zijn welverdiende ochtendrust te genieten. Omdat ik pas laat in de middag hoefde te starten en mijn maat in de skiff ging, had ik mooi tijd om te fotograferen en verrek, die fiets hing toch achterop de auto, die kon ik mooi gebruiken om de omgeving eens te verkennen. Van een eerdere editie wist ik dat er een fietspad langs de vaart/kanaal/rivier (geen idee wat voor water het eigenlijk is….) maar dat dit meer een ATB-pad dan een fietspad was omdat ik onze coach daarover heen had zien ‘stuiteren’. Maar goed, de uitdaging aangegaan en een mooi plekje gezocht. Helaas geen boek of nintendo meegenomen dus het wachten nam weer eens een aanvang. En dat wachten duurt altijd langer dan je denkt. Maar daar kwam op een gegeven moment toch de eerste roeier aan. Ik zal jullie de details van het fotograferen besparen, zo boeiend is dat nu ook weer niet. ISO/sluitertijd/diafragma/scherpstelpunt/belichting/regen/vieze beesten in het zand et cetera.
Helaas niet alles op de foto kunnen zetten van de eerste heat want ik moest mijn maat zijn schoenen aangeven en meehelpen bootje tillen. afriggeren, opriggeren (de twee voor ’s middags) en vervolgens koffie zuipen, rondhangen, praten met de ‘vakantiegangers’ die pas om 11.00 uur hoefden roeien en dus nog wat langer op hun nest hadden kunnen liggen. Vervolgens nog een uurtje in de auto half liggen pitten. De ideale ‘relaxte’ wedstrijdvoorbereiding.
Vervolgens met ons ‘paradepaardje’ Pegasus de tocht naar het vlot ingezet. Zoals gewoonlijk waren we niet de enigen en was het weer een gedrang van jewelste. Maar goed, het ging allemaal best wel ‘vlotjes’. Helaas moesten we senioren A starten. En met Vet A en B (in z’n laatste jaar dus bijna C) in de boot levert dat meestal niets op. We vermoedden dat we door ons hoge startnummer achterin moesten starten. Ook de anderen van senioren A wisten niet wat de bedoeling was. Dus we lagen bij de start keurig achteraan. Dat was dus niet de bedoeling. We werden naar voren gedirigeerd en kregen op onze sodemieter. We zouden strafseconden krijgen. Oh, wat erg…. Niet dus, we hadden toch geen illusie dat we heren senioren A in de 2x zouden winnen met allemaal studenten van rond de 20/25 in ons veld. Maar goed, als tweede gestart en als laatste gefinisht. Achteraf was het wel logisch dat heren senioren A (snel nummer) als eerste moesten starten maar ik begrijp nog steeds niet waarom we dan van die hoge nummers hadden gekregen. Nou ja, ik zat er niet erg mee. Met onze tijd kwamen we redelijk mee in het heren veteranenveld en we hadden weer wat wedstrijdervaring opgedaan. Eerste worden hadden we sowieso niet op gerekend. Ken uzelf! Vervolgens koffie/bier/chocomel/wijntje om de dag af te sluiten en na de thuisreis en het boten afladen tot slot nog patat MET wat erbij bij een roeifamilie thuis. Gezelligheid troef! Wat wil een mens nog meer….